GELIEFDEN

Kon ik je hebben, ik had je lief tussen bange lakens.
(Dit getuigen kleren naast het wachtende bed)
Wellicht.

Nee, ik verlangde enkel naar jouw lichaam dat zich
naar mijn hand vormde in uitgestrekte naaktheid.
Even maar, gewillig. Trouwens.

Onze naaktheid is een leugen.
Wie legt zijn masker af?
Ik bedien mij van woorden en
herschrijf de zin van dit alles niet.

Vandaar.

[TERUG] [VOLGENDE] [INDEX]
© 1991 Joerie Cornille