Niets nieuws onder deze zon.

Uren
worden dagen
worden nachten.

Weet je, ik wachtte
op iets dat me treffen zou,
iets om door verscheurd te worden
of om te verslinden met verschroeide ogen.
Opdat ik zeggen kon: warempel, ik leef!

Niets nieuws onder deze zon.

De woorden die ik schreef,
nieuw papier op oude muren,
hoor ik uit jouw mond en terstond
denk ik aan de dood van de dichter.