Is 't omdat hij in een nest geboren is dat aan de rand van de maatschappij stond? Is 't omdat hij vroeger te veel in 't fleske keek (Carlsberg)? Enfin, de tegenslagen bleven zich opstapelen. En hoeveel kan een mens verdragen? Hij werkte zich pas echt in de nesten toen hij in dienst ging bij 't funerarium van madam Paraille. Een vrouwelijke kolos, een berg lillend vlees waar hij niet tegenop kon. Ze heeft het bloed van onder zijn nagels gehaald. Ze heeft hem uiteindelijk goed liggen gehad. (En godzijdank is ze nooit op hem gaan liggen!) Ze kon maar niet verdragen dat Cyriel zo goed kon opschieten met Lyndseyke (of zat er meer achter?). Lyndseyke was de plaatselijke, zestienjarige schone, de beautyqueen die er alles voor over had om in het dorp verkozen te worden tot Miss kleinvee. ('t kalf ...) Cyriel heeft haar altijd in haar ambities gesteund. Tot het bittere einde ... "Verlaat me nooit" deze schlager van Salim Seghers blijft maar door Cyriel zijn hoofd spoken. (Ge zoudt van minder zot worden.) En hij heeft een hoop dingen moeten achterlaten. Niet gemakkelijk. Maar niet getreurd. Cyriel is een kerel die op zijn gemak zijn sigaretje rolt, eens duchtig aan zijn kruis krabt en er weer tegen kan. Cyriel laat zich niet kisten ...